Strona:Adam Mickiewicz - Dziady część I, II i IV.djvu/12

nanej przez prof. Dr. Józefa Kallenbacha, w II. i IV. na podstawie wydania paryzkiego „Pism“ poety z 1844. roku, jako ostatniego „przejrzanego i dopełnionego“ za życia Adama Mickiewicza. Wskutek tego ograniczenia się w liczbie tekstów, któreby należało uwzględniać w wydaniach naukowych a nie popularnych, opuszczono cały balast odmian i waryantów, zawartych w wydaniach „Dziadów“ od roku 1823. do 1844., choć poprawność i autentyczność tekstu ciągle miano na oku; interpunkcyę poprawiono lub uzupełniono, o ile tego wymagała potrzeba niezbędna, pisownię zaś zmodernizowano według zasad dzisiejszych, ale w ten sposób, że właściwości ortografii lub języka poety nie zostały nigdzie zatarte.
 W końcu ośmiela się dodać wydawca, że nie mniejszą uwagę jak na wyżej przytoczone względy, zwrócił także na zewnętrzną szatę swej edycyi, że gorącą jego troską było, aby ta szata była okazem najlepszym krajowej sztuki typograficznej i godnie odpowiadała wewnętrznej treści i artystycznemu celowi tej publikacyi.

 We Lwowie, w lutym 1896 r.

Wydawca.