Ta strona została przepisana.
duch
W Rzymie.
x. piotr
Nie słucha mię. — Wróćmy do paciérza.
Modli się
duch
Ale słucham.
x. piotr
Gdzieś widział więźnia?
duch
Mówię, w Rzymie —
x. piotr
Kłamiesz.
duch
Księże, na honor, na kochanki imie,
Mój kochanki czarniutkiéj, co tak do mnie wzdycha —
110
A wiész ty, jak się zowie moja luba? — Pycha.
Jakiś ty nieciekawy!
x. piotr do siebie
Przeciwią się duchy:
Upokórzmy się Panu i zróbmy akt skruchy.
Modli się
duch
Ale co tam masz robić, ja sam stąd wyruszę.
Przyznaję się, że wlazłem niezgrabnie w tę duszę.
115
Tu mnie kole: ta dusza jest jak skóra jeża,
Włożyłem ją na wywrót, kolcami do kiszek.
Ksiądz modli się
