Ta strona została przepisana.
On to wszystko zapisał, wszystko mnie opowie.[1]
Adolf łzy ociéra — długie milczenie.[2]
dama młoda[3] do literata
190 Czemu to o tém pisać nie chcecie, Panowie?
hrabia
Niech to stary Niemcewicz w Pamiętniki wsadzi:
On tam, słyszałem, różne szpargały gromadzi.[4]
literat i
To historyja!
literat ii[5]
Straszna.
kamerjunkier
Dalibóg wyśmienita
literat i[6]
Takich dziejów słuchają, lecz kto je przeczyta?[7]
195
I proszę, jak opiéwać spółczesne wypadki?
Zamiast mitologiji są naoczne świadki.[8]
Potém jest to wyraźny, święty przepis sztuki:
Że należy poetom czekać, aż — aż —
jeden z młodzieży[9]
Póki? —
- ↑ w. 189 wszystko mnie opowie ] i wszystko mnie powie R1.
- ↑ Po w. 189 stów: Adolf łzy ociéra niema w R1.
- ↑ Po w. 189 słów: Dama młoda do literata tudzież w. 190—192 niema w R1.
- ↑ Po w. 192 Literat I ] Jeden R1, Literat D.
- ↑ w. 193 Literat II ] Drugi R1, D; Straszna ] prawdziwa R1.
kamerjunkier Dalibóg wyśmienita, ] generał: Straszna.
hrabia: Wyśmienita R1; Dalibóg ] Dalbóg D, O1. - ↑ Po w. 193 Literat I ] Poeta klasyczny R1, Literat O1.
- ↑ w. 194 takich dziejów ] Takie dzieje R1.
- ↑ w. 196 Zamiast mitologiji są ] kiedy żyją znajomi i R1;
- ↑ w. 198 Jeden z Młodzieży ] Generał R1.
