Strona:Adam Mickiewicz - Dziady część III.djvu/171

senator do Sekretarza:

 Zapisz to wyznanie — a oto są świadki.^[1]

do Księdza:

A skądżeś o tém wiedział; he? Ptaszek nielada!
Spostrzegł się, że notują, i nie odpowiada...^[2]
W jakim klasztorze bractwo twe?^[3]

x. piotr

 U Bernardynów.

senator

       280 A u Dominikanów pewnie masz kuzynów?
Bo u Dominikanów ten Rollison siedział.^[4]
No gadajże: skąd ty wiész, kto ci to powiedział?
Słyszysz! Ja tobie każę. — Nie szepc mi pocichu.
Ja w imieniu Cesarza każę: słyszysz, mnichu?
       285 Mnichu! Czy ty słyszałeś o ruskim batogu?

do Sekretarza:

Zapisz, że milczał.
 do Księdza: Wszak ty służysz Panu Bogu —
Znasz ty teologiją? — Słuchaj, teologu:^[5]
Wiész ty, że wszelka władza od Boga pochodzi?^[6]
Gdy władza każe mówić, milczéć się nie godzi.

Ksiądz milczy

       290 A czy wiész, mnichu, że ja mógłbym cię powiesić,
I obaczym, czy przeor potrafi cię wskrzesić.^[7]

1. w. 276 a oto ] i oto R₁.
2. w. 278 w R₁: Postrzegłeś i zamilknął he, nieodpowiada.
3. w. 279 bractwo twe? ] mieszkasz, he — R₁.
4. w. 281 Rollison ] Molleson R₁.
5. w. 286—287 w R₁:
   (x. piot:) (Cesarskie Cesarzowi boskie Panu bo)
   Napisz że milczał, (tęgiś bracie daj go bogu)
    to ty widzę służysz bogu
6. w. 288 Wiesz ty ] A wiesz R₁.
7. Po w. 291 następują w R₁ dwa wiersze, zaraz przekreślone
   Cesarz powie, Senator, ty się widzę zbisisz
   A ty mnichu tymczasem iak wisisz tak wisisz
    Potem bez zaznaczenia, że to Ks. Piotr je wygłasza, czytamy w R₁ wiersze 292—3.