Strona:Adam Mickiewicz - Dziady część III.djvu/202

x. piotr

 Bywaj zdrów! nie mogę.

konrad

       635 Jedno słowo...

żołnierz

 Nie wolno! każdy w swoję drogę. —^[1]

1. Zakończenie sceny VIII: ww. 633—636 w R₁:
   Słuchaj co powie — on ci wiele dopomoże
   (Wtenczas przypomnij ze mną rozmowę dzisiejszą)
   A ile kroć przypomnisz rozmowę dzisiejszą
   Będziesz miał dzień (przyjemny ^{wyraz: przyjemny tak przekreślony w autografie, że prawie nieczytelny.}) mniej i noc spokojniejszą,
    Koniec sceny.
   Wtenczas nieraz przypomnisz rozmowę dzisiejszą
   Dzień twoj będzie mniej przykry, noc twa będzie lżejszą.
   Zakończenie sceny VIII w R₂:
   Poznasz, bo cię powita pierwszy w imię Boże
   Słuchaj co powie; on ci wiele dopomoże.