Ta strona została przepisana.
Por. także:
J. Kallenbach: Szczątki autografu III-ej części Dziadów (＝R1) Pam. T. M. Rocznik V. 1891, str. 164—197.
Stanisław Estreicher: Nieznany manuskrypt trzeciej części Dziadów (＝D). Pam. T. M., VI, 241—257.
J. Kallenbach: Wiadomość o nieznanym autografie III cz. Dziadów (＝R2). Warszawa 1916. (Spraw. Tow. Nauk. Wydział język. i lit. Rok IX. Zesz. 3 (str. 29 odbitki).
O trzeciej części Dziadów pisali obszernie autorowie monografij o A. Mickiewiczu, tudzież w historjach literatury polskiej P. Chmielowski, St. Tarnowski, Al. Brückner i i. Nadto:
W. Cybulski: Dziady M-a. Krytyczny rozbiór zasadniczej idei poematu. Poznań 1863.
J. Turczyński: Rozbiór dzieł A. M. — Zeszyt III. Lwów 1873 (str. 146, 212, 213).
J. Kallenbach: O Improwizacji Konrada, Lwów 1890.
M. Kawczyński: Dziadów cz. III w stosunku do romantyzmu franc. Rozpr. A. U. Wydz. filolog. t. XXI. 1893. Krytyka tej rozprawy przez Edw. Porębowicza w Kwart. Hist. t. IX. str. 88—94; ob. także str. 407—12 i 776—79.
H. Mościcki: Wilno i Warszawa w Dziadach M-a. Tło historyczne III. cz. Dziadów, Warszawa 1908.
A. Niemojewski: Gematrja i Dziady (Bibljot. Samokształcenia 1904).
Z. Lipiner: Widzenie X. Piotra w III-ej części Dziadów, Lwów 1904.
A. Górski: Monsalwat, Warszawa (Arct) 1919.
T. Sinko: Mickiewiczowskie widzenie X. Piotra. (Przegląd Powsz. Kraków 1917). — Tamże ocena wszystkich pomysłów, dotyczących 44.
