Strona:Adam Mickiewicz - Dziady część III.djvu/61

żegota

 Dziś mię porwali, z domu, ze stodoły.

x. lwowicz

I ty byłeś gospodarz?

żegota

 Jaki! zawołany.
Żebyś ty widział moje merynosy, woły!^[1]
Ja, co pierwéj nie znałem co owies, co słoma,
Mam sławę najlepszego w Litwie ekonoma^[2].

jakób

       35 Wzięto cię niespodzianie?^[3]

żegota

 Od dawna słyszałem
O jakiemś w Wilnie śledztwie; dom mój blisko drogi:
Widać było kibitki latające czwałem,
I co noc nas przerażał poczty dźwięk złowrogi.^[4]
Nieraz, gdyśmy wieczorem do stołu zasiedli
       40 I ktoś żartem uderzył w szklankę noża trzonkiem,
Drżały kobiety nasze, staruszkowie bledli,
Myśląc, że już zajeżdża feldjegier ze dzwonkiem^[5].
Lecz nie wiedziałem, kogo szukają i za co,
Nie należałem dotąd do żadnego spisku;

1. w. 32. merynosy — owce rasy hiszpańskiej.
2. w w. 33—34 w R₂:
   Ja, co pierwej nie znałem, co owies, co słoma:
   Jak znałem się na wszystkiém, jakem umiał zrzędzić;
    jakób
   Słyszałem, że przyjąłeś z Niemiec ekonoma.
    żegota śmiejąc się
   Prawda. Właśnie go miałem obić i wypędzić:
   Popsuł mi całe żniwo. — Oj, to łotr wierutny!
   I nie dali mi czasu.. i dlategom smutny.
3. w. 35. Od dawna] Już ci ja R₁.
4. w. 38. poczty dźwięk] dzwonka jęk R₁.
5. w. 41. feldjegier ze dzwonkiem] zbir z fatalnym R₁. Ob. Objaśnienia Poety na końcu.