I świat przyklaśnie temu mężowi, a na nią, biedną męczennicę i ofiarę, rzuci kamieniem potępienia, nieraz odsunie ją od towarzystwa, obrzuci błotem lub obmówi, męża zaś uzna za męczennika albo też wprawdzie może trochę za „wesołego ale z gruntu“ uczciwego i porządnego człowieka. Takich przykładów mamy tysiące. Nie przeczę, że wskutek budowy, sposobu wychowania a nawet fizjologii, inną musi być etyka seksualna mężczyzny a kobiety i nigdy do tego dojść nie może, żeby kobiecie zawsze wszędzie i zupełnie tosamo wolno było robić co mężczyźnie, to jednak bądźmy choć trochę sprawiedliwi w podobnych wypadkach. Nim rzucimy kamieniem potępienia, zbadajmy dokładnie sytuację, wysłuchajmy obie strony, a nie wydawajmy kategorycznego wyroku przychodząc do rozprawy ze z góry przesądzonem zdaniem!
Pierwszą próbę pod tym względem uczyniła Rumunia, wprowadzając nową ustawę, w myśl której nie będzie wolno mężczyznom igrać bezkarnie ze sercem kobiety. Wszystkim małżonkom, a więc tak samo i żonom, gdyż ustawa traktuje taksamo obie płci, którzy opuszczają złośliwie ognisko domowe, grozi kara aresztu od trzech miesięcy do jednego roku. Ujmuje też nowa ustawa w obronę przyrzeczenie małżeństwa i narzeczeństwo. Jeżeli narzeczony zrywa, wówczas panna, z którą był pierścionkiem zaręczony, ma prawo, o ile zechce, dopóty dodawać urzędowo do swego nazwiska nazwisko byłego narzeczonego, dopóki nie znajdzie innego mężczyzny, który ją formalnie poślubi. Jeżeli narzeczona porzucona została przez narzeczonego bez ważnego powodu z jej strony, ma również prawo wnieść skargę przeciwko narzeczonemu o niedotrzymanie obietnicy małżeńskiej. Również nowa ustawa karze za tak zwane asystowanie kobiecie bez poważnych zamiarów na przyszłość. Nieślubne dzieci mają prawo nosić nazwisko swego ojca, o ile ten został przez sąd za ojca uznany, przyczem
