Strona:Adolf Klęsk - Bolesne strony erotycznego życia kobiety.djvu/167

miłosnemi, albo też, gdy spotkają ją zawody miłosne wylewa swoje gorzkie żale i łzy goryczy. Z tego też powodu najulubieńszą formą kobiet są pamiętniki, liryka, listy i romanse. Zapewne też z tego powodu zwykle pierwsze dzieło autorki, w którem nie rzadko opisuje samą siebie, jest najlepsze, a następne są zwykle jak gdyby przeróbkami i dalszym ciągiem lub też coraz mierniejszemi tworami. Wiele słynnych autorek zerwało z konwencjonalizmem towarzyskim, kierowało się tylko sercem i nie krępowało się opinją; dość wspomnieć taką George Elliot i George Sand, której to ostatniej słynna Indiana przedstawia wspaniale dzieje walki serca kobiety. Obie te autorki żyły w dzikiem małżeństwie. Ciekawie zapatrują się autorki na mężczyzn w swoich dziełach, bo albo ich zbyt idealizują opisując, jak by jakich książąt z bajki, lub też co częściej, szkalują, wyszukając w nich najgorsze strony. Ulubionym tematem kobiet jest też opisywanie losów życia upadłej i zawiedzionej w miłości kobiety, przyczem zawsze przedstawiają je one ze strony bardzo idealnej. Natomiast kobieta bardzo rzadko jest dobrym dramaturgiem, a postaci przedstawiane przez nią są zwykle mdłe, pozbawione życie i energji, nieraz sztuczne. Wspaniale nieraz potrafią kobiety pisać listy zwłaszcza miłosne, przyczem zwykle zajmuje je tylko miłość idealna. Nawet wielkie władczynie, jak Katarzyna Rosyjska, lubowały się w podobnej korespondencji do słynnych ludzi swojej epoki, chcąc zarazem przytem zadowolnić swoją pychę i próżność. Świetnie też opisują kobiety autorki wszelkie sprawy pozostające w związku z macierzyństwem i miłością do dziecka. Na szczęście kobiety zwłaszcza dawniejsze autorki, rzadko poruszają tematy perwersyjne, psychopatologiczne i wyjątkowo tylko piszą powieści kryminalne. Co do tej ostatniej kwestji, to jedynie kobieta porusza te sprawy wtedy, gdy będąc sama ich bohaterką, jako demon pisze swoje wspomnienia.