Strona:Adolf Klęsk - Bolesne strony erotycznego życia kobiety.djvu/212

wierzone mu pieniądze swoich klientów, wobec czego zmuszony jest uciec potem zagranicę.
 Poznaje się wtedy Marja z 63cioletnim hr. Komarowskim,, który również kładzie u jej stóp swój majątek i serce. Marja przyjmuje te oświadczyny, twierdząc, że zostanie jego żoną, skoro się rozwiedzie. Tymczasem wyjeżdża zagranicę i spotyka się z Priłukowem, który nadal płonie ku niej ślepą namiętnością. Powstaje wówczas u nich plan usunięcia ze świata w jakikolwiek sposób Komarowskiego, celem zawładnięcia jego majątkiem.
 W tej myśli wraca Tarnawska do Rosji i tutaj zaraz wpada w jej szpony młody, pełen entuzjazmu student Naumow. Priłukow wobec tego układa plan działania, Tarnawska przedstawia siebie jako ofiarę, pobudza zazdrość Naumowa do tego stonia, że tenże w końcu pod jej wpływem postanawia hr. Komarowskiego zgładzić ze świata.
 I właśnie w chwili, gdy Tarnawska z Priłukowem najspokojniej siedzą w loży Opery we Wiedniu, nieszczęśliwy Naumow strzela w hotelu do oczekującego z tęsknotą swej narzeczonej Komarowskiego i zabija go.
 Rozprawa sądowa rozgrywała się potem przed sądem przysięgłych w Wenecji. Naumowa aresztowano w jakiemś miasteczku włoskiem, a hrabinę i Priłukowa we Wiedniu, śledztwo trwało przeszło dwa lata, nim przyszło do tego sensacyjnego procesu.
 Złamany zupełnie duchowo Naumow zeznał, że żył w przekonaniu, że jest również kochanym, nie przypuszczając ani chwili, że jest tylko ślepem narzędziem w ręku hrabiny i nieznanego mu nawet rywala. Toteż zaślepienie popchnęło go do zbrodni.
 Priłukow chcąc bronić hrabinę wziął całą winę na siebie, natomiast ta ostatnia z zimną krwią obciążyła swemi zeznaniami obu.
 Kobieta ta wywierała ciągle jakiś dziwny urok na