żonkowi lub żonie spodoba się nagle człowiek szpetny, ordynarny, źle wychowany lub wyuzdany — widzi tu bowiem w nim coś zupełnie przeciwnego od swej drugiej połowy, która mimo zalet jej nie odpowiada. Wyzyskują to umiejętnie zawodowi uwodziciele żon, studjują więc najpierw dokładnie męża „nie zrozumiałej żony“, a potem postępują i wydają się zupełnie przeciwnymi jak mąż, aż dojdą do tego, że żona ich zrozumie. A kobieta nieraz w mężu, z którym nie sympatyzuje, widzi wszystko w innem świetle. Elegancje tegoż uważa za próżność, grzeczność za przesadę i pokrywanie swych błędów, delikatność za brak energji, subtelność za pedanterję, uczciwość za safandulstwo. Mężów znów mającym skromne żony podobają się wyuzdane kobiety. U mężczyzn występuje jeszcze jeden ciekawy moment. Z czasem mimo, że pokochał kontrastowo kobietę, przyzwyczaja się do niej i potem zaczyna na nim robić wrażenie typ znowu od niej różny.
W małżeństwach dlatego spotykamy następujące typy:
1. Mąż satrapa, żona zrezygnowana potulna zajmująca się domem i dziećmi.
2. Mąż usposobieniem kobiecem „pod pantoflem“, żona rządzi wszystkiem.
Co zaś do wyglądu i stosunków rodzinnych to spotykamy znowu takie kombinacje:
1. Żona z dobrego domu — mąż z niższej sfery, który wybił się na stanowisko.
2. Żona bardzo piękna — mąż niepozorny i brzydki lecz dobrze sytuowany.
3. Mąż zdrowy i silny — żona ciągle choruje (ewentualnie histeryczka).
4. Mąż słabego zdrowia lub cierpiący na ciężką chorobę — żona zdrowa poświęca się przy nim i pielęgnuje go.
