Strona:Adolf Klęsk - Bolesne strony erotycznego życia kobiety.djvu/86

wieka, która objęła nad popędem płciowym panującą rolę Kobieta, zwłaszcza lepszych sfer, wychowywaną jest od dziecka pod względem seksualnem zupełnie fałszywie (o czem wspominamy na innem miejscu) niema o życiu i mężczyznach żadnego pojęcia, przedstawiając sobie tych ostatnich albo zbyt wyidealizowanych (zwykle pod wpływem lektury) jako królewiczów z bajki, lub też na odwrót jako brutalne i zmysłowe stworzenia. Jest to też powodem, że kobieta często bardzo długo się namyśla nim odda serce mężczyźnie i wyszuka w nim analogję do swego wyśnionego ideału, co jednak nie przeszkadza, że mimo to w wyborze się myli i doznaje zawodu, gdyż nieraz kierując się jakąś powierzchowną cechą, bierze imitację za złoto. Jest ona jednak z natury upartą i dlatego nieraz nie da się przekonać, że się co do mężczyzny myli, choć wszyscy jej naokoło o tem mówią. Potrafi też kobieta kochać mężczyznę dla jakiegoś małego nawet, dla niej jednak miłego faktu lub cechy, chociaż poza tem mężczyzna ten jest jednostką zupełnie mierną, a nawet moralnie nie wiele wartą.
 Mężczyzna na odwrót często szuka u kobiety wdzięku i piękna fizycznego, natomiast mniej go obchodzą strony duchowe i tych wcale nieraz nie studjuje, aż dopiero pożycie małżeńskie poucza go, że wspólne życie z kobietą tak płytką jest nie możebne.
 Kobieta jest bardzo często próżną i chodzi jej o to, aby wydać się piękną. Potrafi tedy spóźnić się bardzo robiąc toaletę na spotkanie z ukochanym mężczyzną, nie myśli podczas tego o tem, że marznie on tam gdzieś lub moknie na deszczu czekając na nią, a gdy w końcu przyjdzie, to dziwi się, że mężczyzna zamiast podziwiać jej piękno, robi jej gorzkie wymówki!
 Jak słusznie mówi Ruskin, kobieta umie się znacznie lepiej przystosowywać ciągle do rozmaitych okoliczności jak mężczyzna i dlatego jest zmienną: la donna e mobile!