Strona:Adolf Pawiński - Portugalia.djvu/83

to długo, nieskończenie długo, kiedy owe potoki — co mówię, owe rzéki szalone —poroznosiły nowe pokłady na dawniejsze trzeciorzędowe i otworzyły w różnych stronach napływowe warstwy mułu, piasku, gliny, znane w ogóle pod nazwą pokładów diluwialnych i aluwialnych. Lyell twierdził, że od owéj epoki trzeciorzędowéj, w któréj mieliśmy znalézć podczas wycieczki wczorajszéj do Otta ślady człowieka już istniejącego, upłynęło aż do utworzenia się obecnéj skorupy ziemi 334,000 lat. Jeśli ta chronologia wyda się komu nieco wątpliwą pod względem ścisłości obliczenia, nie będę bynajmniéj bronił Lyella; nadmienię tylko że niewielkie bardzo warstwy piasku i mułu, które Nil sprowadził aż do swego ujścia, potrzebowały na swe powstanie 13-tu tysięcy lat czasu, jak świadczą prace Hornera.
 Zbytecznie atoli przytaczam te znane powszechnie rzeczy, które tu zresztą tylko za wstęp, za zagajenie służyć mają. Bo lubo prócz pana Chantre, jeszcze i inni, a mianowicie geolog portugalski p. Vasconcellos mówił o napływowych formacyach doliny rzéki Duero, jednak uwaga głównie zwracaną była ku ogólniejszéj sprawie, ku wyjaśnieniu pytania o człowieku czwartorzędowéj formacyi, to jest najnowszéj, w Portugalii, o człowieku w jaskiniach portugalskich, oraz o tych wielkich śmietniskach kuchennych, które, jak owe w Danii kjökenmödding, przechowały