nam ogromny materjał[1], który każdy z Czytelników będzie mógł spożytkować w życiu.
Nikt z Was, Kochani Czytelnicy, nie będzie mógł kiedyś błędów swoich tłumaczyć niewiedzą. Oto prawda ucieleśniona dostała się do Waszych rąk po to, abyście nią wsparci i oświeceni szli świadomie przez życie i w innych tę świadomość z obowiązku miłości bliźniego budzić mogli. Każda iskierka dobrej woli, zapalona przez Was w sercu Waszego brata, stanie się promienną tęczą Waszego dorobku. W tęczy tej dobre duchy będą mogły spalać Wasze zło, oszczędzając Wam przez to cierpień i zbliżać Was będą mogły do słonecznej krainy Ojca w niebiesiech.
Jeżeliby Ci, Drogi Czytelniku, w ciężkiej wędrówce zabrakło tchu, jeżeli będziesz wyczuwać, że piekło, bojąc się Twego wewnętrznego wzrostu lub posiewu dobrych czynów i myśli wśród Twych braci — rzucać Ci zacznie ciernie pod stopy, wówczas zwróć swoje oczy ku Górze i w pokorze ducha wyszeptaj:
Jestem w Mocy i Woli Bożej.
Nastrój Serce tęsknotą za Ojcem w niebiesiech, a bądź pewien, że przyjdą Jego słoneczni Posłańcy i napełnią serce Twoje słodyczą Nieba i ciszą błękitu.
Wisła, w lutym 1933 r.
- ↑ Obszerniejsze rozwinięcie niektórych myśli, krótko tylko naszkicowanych w tej broszurze, znajdzie Czytelnik w jej licznych artykułach, stale ogłaszanych w „Hejnale“, lub też w innych jej książkach, jakie już dotąd wyszły z druku, względnie jeszcze wyjdą.
