Sam sobie koło robi i sam się w nie wplata.
Rok rocznie w pierwszych dniach nowego roku, począwszy już od świąt Bożego Narodzenia, z większem ożywieniem przesuwają mi się przed oczyma obrazy dni zeszłych. Przy życzeniach składanych sobie nawzajem, ludzie jakby ożywiają myślami swoją przeszłość, zwłaszcza rok miniony, życząc sobie bez głębszych nawet uczuć, choćby już tylko dla zwyczaju, by rok następny był lepszy od poprzedniego. Owa myśl, co im też nowy rok przyniesie, zawisa nad nimi i ściąga poniekąd klisze astralne, które niejednemu zjawiają się w postaci niejasnego przeczucia najgłówniejszych scen życia. Najczęściej odbywa się to we śnie. Po obudzeniu zastanawia się ten i ów, co mu się śniło. Przypomniany sen opowiada nieraz innym i odgadują, czy mu ów sen coś przyniesie, czy też jest tylko bezwartościową grą wyobraźni.
Często miewają ludzie sny symboliczne, tylko że rzadko kto potrafi je sobie wytłumaczyć.
Opowiadano mi wiele snów, czy to ustnie, czy w listach, jak również wiele ich widziałam sama. Bywają często tajemnicze, to znów jawne, wyraźne. Wiele bywa takich, które stanowią wyraźne obrazy rzeczywistych zdarzeń, mających się rozegrać z najwierniejszą dokładnością.
