Strona:Aleksander Błażejowski - Walizka P. Z.pdf/166

 — Cały rok nie może być wiosna, — odpowiedział filozoficznie drugi.
 Za chwilę, wyższy wzrostem przystanął i rozglądał się wokoło.
 — Czy idzie pan na wycieczkę, czy za interesem? — mruknął niższy wzrostem człowiek niezadowolony widocznie z zachowania towarzysza.
 — Muszę przecież rozejrzeć się, gdzie jesteśmy...
 — Jeszcze dziesięć minut do alei Bismarcka, a potem kilkadziesiąt kroków na lewo. Jeszcze spory kawał i porządnie zmokniemy.
 — Trudno... A był pan tam kiedy?
 — Byłem. Wtedy jak wynosili zwłoki tego młodego człowieka.
 — Haunera?
 — Możliwe, że Haunera.
 — Uu, to był rzeczywiście mistrzowski trick.
 — Ii, co za mistrzowski, — rzucił wzgardliwie wysoki człowiek.
 — No zobaczymy, czy dzisiaj będzie pan również tak chłodny i odważny.
 — Gwarantuję, że nie będę się gorączkował...
 — Tem lepiej. A ja otwarcie przyznam, że drżę z niecierpliwości. Chciałbym być już tam... Ale ten przeklęty wieczór nie zapada. Jeszcze zbyt jasno...