a, także e = a.
abe = 1. aby; 2. tylko, np. ciej le abe żeje = kiedy tylko żyje. — W Poznańskim: dej mi aby grosz = daj mi choć tylko grosz. Por. czes, aby, błrus. aby.
abo = albo, pol. albo, ludowe: abo, stpol. abo zamiast a li bo, młr. abo; błrus. abo.
ako = jeśli; jak. — Por. stsł. kako, połab. kok, stpol. kako, jako. Kako wielebny są działa twoja, gospodnie. Ps. 103. 61.
ala, alaże; np. ala Bogu = o dla Boga; ala złemu = niech złe weźmie. W Poznańskim: o lo Boga = o dla Boga.
ala sa = pójdź tu. — W Poznańskim: pódź ino sa.
ale = pol. łuż. słow. ale.
andryska = gruszka zimowa, — tak zwana, bo dojrzewa około św. Andrzeja (30 listopada).
alskieta = naszyjnik, noszennik. Por. niem. halskette.
ausknecht = hausknecht, stróż. Por. niem. hausknecht.
baba = rodzaj wklęsłego ogniska do pieca przybudowanego, w które sypano żarzące węgle dla prędszego ogrzania pokoju. Por. stsł, baba; pol. baba, babula; połab. baba; lit. bóba.
babnica = kruchta. Por. pol. babiniec, czes. babinec, krukta albo babiniec, jak niektórzy mówią, Mączyński 1564.
baczec = myśleć, uważać; — já bacze. Por. pol. baczyć, młr. bačyty, błrus. bačić. — Zawzdy takie rozumy najwięcéj słynęły, Co baczyły czas przyszły i te, co minęły. Rej.
bagnic se; obagnic se = kocić się (o owcach), np. owca se bagni; bagnienié = kocenie się; po polsku: *jagnić się. Por. stsł. agnę, jagnę, czes. jehniti se, bułg. bagnit se = jagni się.
