bajówka = spódnica z baju lub innéj materyi wełnianéj. Por. dolniem. baje, niem. der boi = wollenzeug; duń. boi, bai. — Potockiego Syloret: W grubéj bai często się radość i pociecha tai.
bajic; baic = bajać, gadać, opowiadać; np. tak bajeme. Por. stsł. bajati; pol. bajać, błrus. bajić, młr. bajaty.
Bałtyk = morze Bałtyckie, morze białe. Por. lit, bałtas = biały; łot. bȃls = blady.
bania = 1. korbal, 2. łysa głowa. Por. pol. bania, łuż. bania.
bańtka = młoda, mała flądra; „tłusta jak bania”; por. bania.
bant = (a͡n nosowe) = kładka, ścieżka. Por. stsł. pątĭ, pol. pąć, pątnik, połab. pont, łuż. puć.
barch = ogłupienie, myśl głupia; np. dostáł barchu, má barch w głowie.
barchnic = głupieć, cierpieć ból głowy; głównie o chorobie owiec, ale téż i o ludziach; np. owce barchniejóm; nón uobarchniáł. Por. stsł. zabrŭkati, bułg. brŭkam = niepokoić, pomieszać, serb. brkati = w nieład wprowadzić.
barczol, barczál = staw ręki, bark. Por. pol. bark, młr. barki. — Musi mieć dobre barki, kto z tonącym wypłynąć chce. Skarga.
bardáwka = brodawka. Por. stsł. brada, połab. breda, pol. broda, brodawka, lit. barzda, łot. barda, niem. bart.
bardysz = bardysz, berdysz. Por. młr. berdeš, lit. bardiszius. Siekierą, którą bardyszem zowią, głowę jego rozciął, Birkowski.
barna, brona = brona. Por. nsł. brana, pol. łuż. brona, połab. borne (Pful str. 153 Czas. Macicy serbs. 1864).
bartki, bartk resp. bartków = dążki. Gra chłopców, w któréj nawzajem biorą się za kołnierz, np. pojma w bartki.
bartkowac se = mocować się z kim, brać się za barki. Por. pol. bark, barki, młr. barki.
baro; barzo; barzylko = bardzo. Por. pol. barzo, bardzo; stsł. brŭzŭ = szybki, nsł. brz, łuż. borzy. Barzo dobry człowiek, Knapski.
batóg; batog = bat, bicz; batożeszcze = biczysko. Por. pol. nsł. bułg. serb.: bat.
