czących kaszubów i innych, którzy pochodzą z różnych okolic Prus Zachodnich, np. glowa, maly, miala, zamiast = głowa, mały, miała.
belnota = cnota, dzielność; np. w nim ni ma belnote, Belno, wieś w powiecie świeckim; belny, á, e = cnotliwy, dzielny, doskonały, mnogi, piękny, np. belny parobk; mász belnego sana = sporo siana, niebelnik = urwisz. Por. by, stsł. byti, pol. być, czes. bytelný, bytedlný = trwały.
bełtk = rodzaj grzyba. Por. pol. bedła, bdła, bedłek, kasz. bedłk — bełdk, bełtk, łać. boletus, niem, pilz.
bes, bese i bez bzu = bez. Por. pol. czes, nsł. bez, połab. baz.
bestry, á, e = pstry; — bestrá = krowa pstra, bestry = wół bestry; pol. ludowe: bestry, np. w Poznańskim. Por. stsł. pĭstrŭ, nsł. pester, pol. pstry, połab. pastrejcia = żmija.
bestyjnik = złośnik, niegodziwiec, bestyjnica = złośnica. Por. łać. bestia; pol. ludowe: bestyjá, bejstia.
bez = 1. bez; 2. przez, np. bez tan grampa (koło Kartuz) = przez tę górę; 3. około np. bez dwa sta korcy = około 200 korcy. Por. stsł. bezŭ. pol. bez, nsł, brez.
bezla = wedle, podle. Por. stsł. podlje, czes. wedlé, podle, pol. wedle, wedla, błrus. wodle, roz. wozlje.
bezpiek = bezpieczeństwo, spokój. Por. stsł. pečalĭ = troska, pol. pieczałować się Bib. szar.; dyjal. niepec = bezpieczeństwo, czes. péče, bezpeči, pol. bezpieczny, młr. bezpieka.
bęks = 1. bęś, bękart; 2. ostatni snop każdego rodzaju zboża; w Poznańskim = pęk, pępek. Panny strzegą się dostać bęksa, ubiegają się o niego mężatki, bo zostaje ich własnością. Por. Frischbier: hure, alte hure = zur bezeichnung der letzten roggengarbe, aber auch der letzten erntefuders. Por. niem. der bankart, i niem. bunkel = dicke person, auch = bund, bauschige masse. Weigand.
Białk = częste nazwisko na Kaszubach. Biáłka = kobieta, białogłowa, żona. Przyniosła dziecko do białki mojéj, aby mu ssać dawała. Teatr polski. Por. stsł. bêłŭ pol. biały, łuż. bieły.
biátki, biátków = pasowanie się (gra chłopców); biátkowac
