galicyjskie: bróć się, stsł. brati sę, pol. bruć się, zbroć, zbarać; np. a tej ueni san schwacele, a brale san.
braka = barczyk, bark. Por. niem. bracke z pol. bark, lit. brákas.
branca = objedzona słoma. Por. pol. brać, obrany resp. obrana słoma, stsł. bĭrati, brati.
brańtuz = gorzelnia. Por. niem. brantwein, brandwein; resp. *branthus, *brennhaus.
bréda = bredziarz; bredzec = bredzić. Por. pol. bredzić, błrus. bredzić, ros. breda = bredziarz.
brem = roślina z żółtym kwiatem. Por. niem. bram, brom (brombeere), stniem. (śrgn.) brame.
brodzanka = brodnia, sieć rybacka, Bródki = nazwa łąk zalewanyoh w czasie deszczów pod Linią w pow. wejherowskim. Por. stsł. bredą, bresti, pol. brodzić, bród, łuż, brod.
brog = bróg; np. stogi i brogi. Por. Ossoliński: ma pełne brogi; ma wiele brogów. Por. czes. brah, brh, łuż. brożeń, błrus. oboroh, lit. baragas.
browaryjá = browar. Por. niem. brauerei, niem. brauen, śrgn. bruwen.
browaryjá, breweryjá = hałas. Por. pol. breweryja, (franc. bravour), resp. niem. buberei, bube.
brukowac = potrzebować. Por. niem. brauchen, niem. lud. bruken.
brutman = kawaler, narzeczony; brutka = narzeczona, Por. niem. braut, bräutchen, śrgn. i dyjal. brut.
Brusy = wieś w pow. chojnickim. Por. *brŭs, stsł. brŭsnąti, pol. obrus; brus = belka, osełka.
brejka = brajka, gęsta polewka z mąki. Por. niem. brei, pol. bryja; to mu narobił bryji!
brot = bochenek chleba. Por. niem. brot, brod.
bruny = brunatny. Por. niem. braun, śrgn. brun, lit. brunas.
brwa = brew. Por. stsł. brŭvĭ, nsł. obrwa, czes. brv, brva, lit bruwis.
bryżdżec = ladajako smażyć. Por. pol. bryzgać, pryskać, popryskać, błrus. bryskać, młr. bryzgaty; resp. niem. dyjal. brüseln, briseln, brulscheln = na małym ogniu smażyć, Fr.
brzád, brzadu; brzod, brzód = owoc; np. wiele brzadu tego
