roku, brzód niedozdrzelały niezdrowy; taczi brzód; — na Pomorzu mówią: obrzad, obrzód, łowrzód, wowrzód, uobrzód, brzadza = drzewo owocowe. Por. stsł., obrêda, lit. brédelis, abrédélis = rodzaj grzyba — i niem. brot, angs, bread, ang. bread, szwed. bröd. W stronach nadnoteckich znaczy brzod = suchy owoc.
brzątwic sobie co = ubrdać sobie, uroić sobie coś, Por. czes. břed, pol. bredzić, brednia, błrus., bredzić, nsł. broditi = bredzić,
brzech = brzuch. Por. czes. brzich, łuż. brjuch. Por. niem. bruch = spodnie, pasek, tj, hüftbedeckung, Weig.
brzedki = brzydki. Por. czes. břidký, pol. brzydki.
brzmiél = trzmiel. Por. pol, brzmieć, grec. bremō.
brzona; brzana = ryba, Por. nsł, mrena, murena, srb. bułg. moruna, łać. muraena, grec. muruna, pol. murena, mrzana, brzana.
brzóstwo = kora brzozowa z któréj się dziegieć wypala. Por. stsł. brêstŭ, bułg. brêst = brzoza, młr. beresto = kora brzozowa, ros. beresta, pol. brzost.
buba = weszka w mowie dzieci. Por. bułg. buba, srb. buba = robactwo. bubacz = strach na dzieci, bobo = straszydło. Por. łać. pupus, niem. puppe, bube, pol. pupka.
bucac = trykać, bość rogami; np. owoce se bucajóm.
bucanié = trykanie. Por, nsł. butiti, bułg. butam, pol. bucić się.
bucha = buta, pycha; buchac = być pysznym, pysznić się; buszny, á, e, = butny, pyszny; Buszna = wieś w powiecie świeckim; np. uón má wielgóm buche. Por. *buch. nsł. buhnoti = nabrzmiewać, srb. nabuhnuti, czes. buchati, buchnouti = pęknąć, niem. pochen, puchen, stniem. buchen, bochen (Weigand) pol. pycha.
buchla; buczka = świnia, świnka; wabią świnie: buczka, bucz, buchla, buch! Por. bułg. buham; onomatop. — stsł. buka, bučati = ryczeć, nsł. buka, bučati, czes. bučeti, lit. bukti.
buchtowac se = zbijać się w kupę; np. owoc buchtujóm se; buchta = przegroda w lesicach, do któréj wpędzają dójki, odłączając je od innych owiec. Por. niem. bucht, bocht = la-
