camer = kloc, bloch, grube drzewo na deski przeznaczone. Por. pol. cembry, młr. cymbryny, niem. zimmer, stniem. zimbar = bauholz, zimmer, zimmermann.
caly, cały; calechny = cały. Por. stsł. cêłŭ, pol. cały.
carnonc = potrzeć; carnonc se = otrzeć się; np. ledwie se carneła o drzón, a seknióm podzarła. Por. *ter. stsł. tĭrą, trêti, tirati, pol. trzeć, stpol. cierać, pol. ścierać.
canżki; cężki = ciężki. Por. stsł. tężĭkŭ, pol. ciężki, połab. tanskjé = ciężko.
casnónc; cesnónc = ścisnąć. Por. stsł. tisnąti, pol. cisnąć, ścisnąć.
cec; ceck = cycek; cecac = ssać. Por. nsł. cecki; cecati, czes., cec, pol. dyjal. cycek, cyckać, niem. zitze, greckie titthe.
cecewia = drabka. Por. stsł. tętiwa, pol. cięciwa, błrus. ceciwa = stebli rastenija.
cedl = ubranie, bluza luźna. Por. niem. ludowe: keddel, niem. kittel, lit. kédelys, pol. kitel.
cedzedło = cedzidło. Por. stsł. cêditi, pol. cedzić, lit. skësti.
ceniá = cień. Por. stsł. stênĭ, łuż. scien, pol. cień.
cerki, cerkiew, cerkwia = kościół (na. Pomorzu); cerkwiszcze = 1) miejsce, na którym stał kościół; 2) cmętarz. — Cerkwica, Nowacerkiew = wsie w Prusach Zach. — Por. stsł. crŭky, crŭkŭwĭ, nsł. cêrkew, stpol. cerekiew. Ps. flor.; pol. cerkiew, połab, cerczaj, cartjéw, łuż. cyrkej.
cerzleca = cierlica. Por. *ter. stsł. trêti, pol. trzeć, cierlica, czes. trlice.
cerzpiec, cerpiec = cierpieć. Por. stsł. trŭpêti, stpol. cierzpieć, pol. cierpieć.
ceskac; cesnanc = wiosłować, paczynami robić. Por. stsł. tiskati, pol. ciskać, dlłuż. sisnuś = posuwać.
ceszk = niepokój ciężko chorego; np. chory má wielgi ceszk. Por. *tisk, stsł. tiskati, czesk. tisk, pol. cisnąć, ścisk, ciśnienie.
cetno = do pary; np. cetno cze lecho = do pary czy nie do pary? Por. stsł. čĭtą, čisti, pol. cztę, czyść, poczet, stpol. cetno, lit. cétas. — Lepsza zgoda, niż sprawa, bo nie wiedzieć, komu padnie cetno, komu licho, Sakson. — młr. cet
