chlastac = rzucać gwałtownie, chlastnónc = uderzyć, np. chlastnół go w pesk, chlaslnónc se = 1. uderzyć się, 2. zwrócić. się, np. chlastnół se na prawo przez Tełowo do Gore; stpol. barzo nam dochlastał. Rej; ludowe, np. w Poznańskim: jak go nie chlaśnie w mordę (= w pysk).
chlastawica = wielka błyskawica. Por. ros. chlesnutĭ, chlysnutĭ, pol. chłosta, chłostać, chlustać, błrus. chłościć. W Poznańskim chlastanina = brzydka pogoda.
chlebk; chlibk = chleb. *chlebek, np. nie dadzóm chlebka. Por. stsł. hlêbŭ, pol. chleb, chléb, lit, klëpas, łot. klaips, got. hlaifs, niem. laib.
chlechac = jęczeć, stękać; np. chto nie chce starszech slechac, muszy chlechac. Por, pol. szlochać.
chlistwa = glizda. Por. stsł. glista, pol. glista, glizda, dlłuż. glistwa.
chłąd = nać brukwi, kartofli, obrana z liści. Por. stsł. hlądŭ, czes. chloud, chloudi = igliwie, połab. chlund = rózga.
chłop = mąż. Por. stsł. hłapŭ = sługa, pol. chłop, lit. kłapas.
chłost = chróst Zob. charst.
chlubotac = poruszać, np. wodą w butelce, czyszcząc ją. Zob. chlabotac.
chlunónc = chlustnąć, chlusnąć. Por. ros. chlesnutĭ, chłystnutĭ, pol. chlustać, chlusnąć, — i lunąć.
chłoscec; chuescec = wabić, nęcić. Por. pol. chłostać, błrus. chłościć.
chmara; chmura = chmura. Por. pol. chmara, chmura, błrus. młr. chmara, chmura.
chojka = sosienka; chojna = młody las sosnowy, bór; Chojnice = miasto powiatowe w Pr. Zachodnich; Chónice = Chojnice w ustach kaszubów: Chónice do Chónic. Por. nsł. hoja, pol. choja, chojna, dlłuż. chojna, łuż. khojna.
cholastra = kobieta pyskata. Por. pol. hałas, — chałastra, nsł. ohol = nadęty.
cholewa; chuelewa = cholewa. Por. ros. chaljawa, łuż. kholowy, młr. błrus. choljawa.
chomarzec = bredzić. Por. nsł. marenj, marinovati = mówić, niem. märe, märchen, stniem. marran, goc. merjan = opowiadać, fr. cauchemar (z niem.).
