twego czestować. Pontan. Por. stsł. čĭtą, čisti, pol. cztę, cześć, czestować, częstować, czcić.
czipnik = kupiec. Zob. kasz. kipnik.
czkac = czekać. Por stsł. čakati, čekati, pol. czakać, czekać, ludowe: poczkać (w Pozn.).
człek = człowiek. Por. stsł. čłowêkŭ, bułg. čelêk, pol. człek, człowiek.
czło = cło. Por. niem. zoll, pol. łuż. błrus. cło.
czlonki = członki. Por. stsł. čłênŭ, članŭ, nsł. člên, članek, pol. człon, członek.
człordac = zdeptać, deptać. Por. stsł. črêda, stpol. czrzoda, pol. trzoda, łuż. czrjoda.
czmyr = lichota, drobnostka; np. to nie rebe, nie żeto, ale czmyr. Por. stsł. *mrŭwa, mrŭwica, nsł. mrwa = drobnostka, zła pasza, czes. mrwa, pol. mierzwa.
czorchac; czorchnónc = 1. odczepić, odłamać, np. gałąź, 2. drzeć obuwie wleczeniem nóg po ziemi, np. knepe na lodze czorchajóm korczi = chłopcy na lodzie korki (bóty) zużywają; — czorcha = kobieta niezgrabna. Por. stsł, česati, serb. česati, očenuti = zerwać, czes. česati, čechrati, pol. czesać, czechać się, czechrać, czochrać.
czosac = czesać. Por. stsł. česati, pol. czesać, dyjal. czosać, np. w Pozn. czosać się, nieuczosana.
czosła, czosełka = 1. ciosełka, 2. ząb przedni, np. má zambe jak czosłe tj. wielkie. Por. stsł. tesati, tesła, pol. ciosać, ciosełka.
czu, czó = słuchaj, cyt. Por. stsł. čuti, pol. czuć.
czupierzec se = stroić się dziwacznie; czupiradło = przesadna strojnisia. Por. stsł. čeprĭ, młr. čepuryty = upiększać, błrus. čepurić śa, ros. čopornyj = przesadny, čeputitĭ śa, čepyžitĭ śa, pol. dyjal czopieradło (w Pozn.). O miły Boże, więc że nam wypadło mieć to miodowe królem czupiradło, Faleński.
czwarzec se = 1. sważyć się, 2. byle jak robić. W Poznańskim: czwarzyć się, poczwarzy się = pokócić się, pogniewać się: np. czwarzóm się, czwarzóm, a potém płaczóm. Por. pol. swar, swarka, swarzyć, szwarzyć. Dąsać się, krzywić, a potym czwarzyć się z całym światem, Węgierski. — stsł. wĭrêti, wĭrątū = gwałtowny, dziki, pol. wrzeć.
