doka, duoka, dueka = mgła. Por. niem. dyjal, dak, doak = nebel. Fr.
dokarowac = dowlec się; np. do domu. Por. niem. karre, karren, z łać. carrus.
dolna; dolena = dolina. Por. stsł. dołŭ, pol. dół, dolina, połab. del, wa dele = w dolinie, niem. thal.
dołożny = zamożny, majętny. Por. pol. do-łożyć, stsł. lêgati, łožiti.
dom = sień; domácy = domowy; domáctwo = domostwo. Por. stsł. domŭ, pol. łuż. dom, pol. domaczy, dlnłuż. damacny, łuż. domiacy, stsł. domaštĭnĭ, domašĭnĭ.
donand, donond = dotąd. Por. stsł. tądu, tąda, tądê, pol. tędy, tąd.
donica, = zob. dennica.
donsla; dosle, donswa = dziąsła. Por. stsł. desna, nsł. desne.
dornica, dwornica, dourna = izba. Por. stsł. dwĭrĭ, dworŭ = dom, pol. dźwierze, drzwi, dwór, połab. dwarneicia = dwornica, izba.
dotam, dotund = dotąd. Por. stsł. tamo, pol. tamo, tam, stsł. tąda, pol. tędy, tąd, dotąd, kasz. dotam dotund = tu i tam.
dotegowac = dostarczać. Por. *tŭk. stsł. tykati, pol. tykać, wtykać i niem. zustecken.
dozdrzelec = dojrzeć; dozdrzelały = dojrzały. Por. *zer, stsł. zrêti, zrêją, bułg. zrêl, zdrêl, serb. zdreti, zdreo, pol. źrzeć, źrzały, dojrzeć, dojrzały.
dożdac = doczekać; zob. żdac.
dożniwk = dożynki = *dożniwek. Por. stsł. żęti, żĭnją, pol. żąć, żnę, żniwo, pożynki.
draga = kotwica (u sieci). Por. niem. dragge, dregge = anker zum festlegen der staknetze. Fr.
drapie = pazury. Por. nsł. drapati, czes. drápati, pol. drapać.
draszowac = młócić. Por. niem. dreschen.
dreganic = męczyć, niszczyć konie ciężką zwózką, jazdą. Por. pol. drygant = koń ciężki, lit. drigantas.
drech = towarzysz, druh. Por. stsł. drugŭ, podrugŭ, pol. druh, lit. sudrugti = towarzyszyć.
dredza = rdza; dredzewiec = rdzawieć. Por. stsł. rŭżda, rŭdêti sę, pol. rza, rdza; pod. Czerskiem (powiat chojnicki): redz = rdza.