gula; guła; gulga = indyczka; guli = indyczny; gulárz = gularz, pastuch indyków; guluk = indyk. Por. stsł. gogotati, łać. glocire, niem. glucken, pol. gołgotać, gul-gul resp. guła-gul gul, wabienie guł. W Poznań. guła, gulárz.
gusła = gusła; guslárz = czarnoksiężnik. Por. lit. pol. gusła, lit. goslus = zabobonny, pol. guślić = czarować, wieszczy albo guślnik, Bib;. szar.; stsł. gąsti, pol. gąść, gędę, gęśl.
guszczer = jesiotr. Por. stsł. gušterŭ = jaszczurka, nowogr. gusteriza = kret.
gwáł = rzecz drobna. Por. pol. kawał, łot. gabals, czes. kaval, gaval.
gwańdac, gwińdac, gwazdac = gwazdać, grzebać, gwaździć; gwińda; gwańda = gwazdacz. Por. niem. gewinde, niem. kwaseln (quaseln) = ohne überlegung handeln. Fr.
gwes; gwesno, gwiesno = zapewne. Por. stpol. gweśny, gwieśny. Było gweśne, a doskonałe zdanie, Leopolita; z niem. gewiss.
gwiazda; gwiázda; gwiouzda = gwiazda. gwizd = gwiazdor, gwizduch; gwiszcz = gwiazdor. Por. stsł. zvêzda, pol. gwiazda, połab. gjozda. W Poznańskim: gwizda = gwiazda, dwie gwiździe.
gziká = osa. Por. młr. gedz, gedzyk, błrus. hiż, pol. giez, gzik.
haczka = lichy koń, hetka, konia popędzają słowy: haczka, hacz. Por. niem. hetsch, heitsch, aitsch, hot, hitschchen = źrebię. Fr.
hák baba = Heród baba. Por. pol. hak; niem. der haken, hacken = zanken (kłócić się) Fr.
halac = przynieść. Por. niem. holen: słowo to słyszy się téż bez h np. ali = przynieś; tak samo: ausknecht i wiele innych; tak samo lud niemiecki na Kaszubach mówi: abe=habe; przeciwnie kładzie h, gdzie niemiec wykształcony go nie kładzie: verheidigt = vereidigt itp.
harneja = kurtka. Por. niem. dyjal. harres = materyja na ubranie, resp. harchen = miechy do łowienia ryb. Fr.
herszla = łopata; zob. gierszla.
hejne = oto tam, patrz; np. hejne gapa lejcy (leci); hewo = oto tam. Por. stsł. jewo, serb. ewo, ene, pol. hen, hajn, hajwo.
