Strona:Aleksander Berka-Słownik kaszubski porównawczy.djvu/51

Ta strona została przepisana.

kata = chata. Por. niem. dyjal. kathe, kat, Fr.; niem. hütte, pol. ros. młr. błrus. chata.

kaweł; kawl = 1. los, np. kawle puszczale a jednak se oszukale; 2 niwa, pole na niwy podzielone; Kawle = wieś w pow. kartuskim. Por. niem. dyjal. kabel = los, udział w grze; na jarmarkach dzielą resztę towarów na losy; holender. kavel, szwedz. kafvel, pol. kawał.

kazel i kazeła (Hilf. i Cenowa); każeła (Pobł.) = 1. zgło, czechło, koszula z gazy uszyta dla umarłego; 2. krótka szubka kobieca. Por. łać. casula, pol. koszula, ros. košulja = szuba, niem. dyjal. kasel = okrycie, jupka, kapuza, Fr.

kazki = każdy; np. na kazkie swianta; kazdulny, kaliżdy = każdy. Por. stsł. kŭžĭdo, pol. każdy, czes. káżdy.

kej, kiej, ciej, ciede, czej = kiedy, jak. Por. stsł. kŭgda.

keł = kał. Por. stsł. kałŭ, czes. kal.

kełp; keup = łabędź morski. Por. łuż. kołp’, młrus. kołpeć, ros. kołpikŭ, stprus. lit. łot. gulbis = łabędź, zob. kołp.

kęne = dokąd, kędy. Por. stsł. kądê, kądu, czes. kudy, dokad.

kęsy = kusy; kęska = kusy surdut, kurtka. Por. stsł. kąsŭ, czes. kusý, pol. kusy.

kid = wnętrzności ryb. Por. dlniem. küt (długie ü), Weigand, niem. kuttel, w niem. dyjal. pruskim: kute = wnętrzności ryb.

kidac = strącać, rzucać; np. kaczki kidac na stawie, na wodze, tj. rzucać kamienie płasko na wodę, kaszel se kidá = kaszel przestaje być suchym; – kidza, kidzena = trawa morska na brzeg wyrzucona, niem. seegras. Por. stsł. kydati, ros. kidat’, czes. kydati, pol. łuż. kidać, dłuż. kidaś = rzucać.

kidlon; kidłon = płaszcz szeroki kobiecy, jupka; kedlona = zimowe ubranie rybaków. Por. lit. kedelys, kedele = jupka kobieca, niem. kittel, dyjal. keddel, Fr.

kiebic, kiebic se = płakać; kieba = płaczek, płaczka. Por. stniem. (śrgn.): kiben, niem. keifen = kłócić się; skomleć; np. czému tak kiebisz? – haj se wekiebisz, nie bądzesz kiebic.

kiejing, kieinga = kiedzy indziej, inny raz, zob. kej, kiej.

kierznia, kierznica = kierzenka; kierzniac = masło robić, kierzniák = tłuczek (do robienia masła), zob. cierznia, niem. kirnen, kernen = masło robić; kirn, dlniem. karne = kierzenka.