klepa = sieć na ryby; klepowac = klepą ryby łowić; klepácz = klepaczka, narzędzie do czyszczenia lnu z paździerza.
klepadło = narzędzie potrzebne do wyklepania kosy. Por. stsł. klepati, klepĭca – sidło, czes. klepati, klepce – sidło na ptaki, pol. klepać, oklepca = żelazo do łowienia zwierząt, niem. dyjal. klippe, klippnetz, kleppe, klappe – sieć. Fr. klippfischerei, kalppfischerei – łowienie klepą, niem. klapp, klappen = uderzać.
kleszcz = leszcz (ryba), kleszcz, nsł. klêšč, łuž. klješć – (odmienne znacz.); kleszczka = prątek drewniany do robienia sieci. Por. stsł. klêšta, pol. kleszcze, kleszczka.
klęki = płozy u sani; zob. kleka, kleczka.
klępa = stara krowa, klępa, por. Linde. W Poznańskim: klempa, klympa = 1. krowa, 2. nieporządna kobieta. Por. niem. dyj. klemp, klempe = krowa, nieporządna kobieta, niem. klumpen, klumpe, dlniem. klump, szwedz. klump, stgierm. klimpa = masa pognieciona.
klęskacz = klesk (pestkojad). Por. pol. kleskać, klęskać, łuż. kleskać.
kliczec = kulawieć. Por. stsł. poklęcati = kulawieć, nsł. klecati, czes. klecati, łuż. klacać, łot. klencēt.
klin; klinik = 1. fartuch, fartuszek; 2. łono np. na klinie = na kolanach. Wywód od „klin” nie zdaje mi się prawdopodobnym, por. Pobłocki. Por. stsł. kolêno, pol. kolano, łuż. koleno, młr. kolino, pokline (= pokolenie).
klinka = klamka, zwora przy drzwiach. Por. niem. klinke.
kłobocán, kłobocon, kłuebocon = bocian; np. kłobocon, klobocon klepie. Por. bocian, niem. klapperstorch, resp. pol. klepać – bocian.
kluka = 1. kwoka siedząca na jajach lub prowadząca kurczęta; 2. krówsko (koło Tucholi – więc już nie na Kaszubach); klukac = kokać. Por. niem. klucke, glucke, klucken, glucken, łać. glocire, ? stsł. głŭkŭ, głŭka, czes. hluk, ros. gołkŭ, pol. giełk, zgiełk.
klukotac = klukotać, gołgotać (o wodzie, o płynach). Por. stsł. kłokotŭ, kłokotati, pol. klukać, np. w brzuchu kluka, klukoce.
klusa = klacz, koń. Por. stsł. kljusę, czes. klise, klisa = klacz,
