nsł. kljuse = konisko, szkapa, pol. kłusię = szkapsko, kłusak.
kluta = 1. brudaska, niechlujka; 2. kura bez ogona; klutac = szargać; klitac se = zeszragać się, zbłocić się. Por. niem. dyjal. 1. klute = erdklumpen, lehmscholle; 2. klute = kura bezogona. Fr. i niem. klunte = nieporządna kobieta, Weigand; przezwisko kobiet, Fr.
kluzdra = brudaska. Por. pol. guzdralska, guzdrać się, kastrać się; niem. klunse, glunsel, klunte = babsko, przezwisko kobiety, klunseln, śrdn. klunzern, Weig. Grimm.
kłobuch; kłobuk = kapelusz, mianowicie owczarski. Por. stsł. kłobukŭ, połab. klébék, pol. kłobuk; np. kłobuk gdzieś o staje odleciał, Ossoliński.
kłoda; kluoda = koryto do mięsa solonego, beczka do kartofli. Por. stsł. kłada, pol. łuż. kłoda.
kłonia = sieć do łowienia ryb pomiędzy jazami; rybak, zastawiwszy kłonię, uderzaniem wiosła napędza ryby do sieci. Por. pol. kłomia, kłomla = sieć, na Mazurach: klumka, niem. klumka, klumke = sieć podobna do miecha, Fr.
kłonica = kłonica. Por. pol. łuż. kłonica, dlłuż. klonica, czes. klanice.
knaga = 1. stara krowa; 2 hak, gwóźdź drewniany w ścianie. Por. niem. dyjal. knagge = hak do wieszania rzeczy, Fr.
knárz, knorz (r-z) = kiernoz; knarzowac = kiernozić; knarzowe = opłata od knarza. Por. stsł. krŭnŭ, słow. kurnaz, młr. kornaz, knoroz, pol. kiernoz, kiernos.
knega = książka. Por. stsł. kŭniga, ros. kniga, pol. księga, lud. kniga.
knop; knapsko = chłopczyk. Por. niem. knabe, stsaskie knapo.
knowac = rąbać, przecinać drzewo; np. a tej so stolem balke knowáł do bicza. Por. pol. knować, młr. knywaty, niem. knuffen = uderzać, bić.
knur = prosię mizerne. Por. stsł. krŭnŭ, pol. knur, ros. dyjal. knurŭ. Por. niem. knorre, knorren, śrgn. knur, niem. dyjal. knurre (Fr.) = gnat wystający.
knurps = dziecko małe, bęben; niem. knurps, knirps. Fr. Weigand.
ko, kue = oto, toć, dyć; kuete = tedy, więc; kuecze = kiedy;
