patrz-ko = patrz jeno; ale-ko = ależ; np. cze te tam jes beł? Ko jám beł. Ko widzysz, że to beł urwisz. Ko jábem deł, żebe jem le miał. – Por. stsł. kŭ, bułg. ka = kiedy, jak, pol. tamok = tam, znowuk = znowu, preczki = precz, błrus. tamoka, ros. posmotri-ka = patrz jeno.
kobel = lina. Por. niem. koppel, kuppel, łać. coupla, copulare.
kobeła = kobyła. Por. stsł. kobyła, łać. caballus, niem. dyjal. kobbel = kobyła. Fr.
kobełka = świercz. Por. czes. kobylka = szarańcza, młr. kobyłka, pol. kobyłka, kobyłka polna.
kobierzé = łopian, łopucha. Por. ros. kovylĭ, srb. kovilje.
koc = choć, chociaż. Por. ros. chotĭ, chotja, błrus. choć, pol. choć, chcę, ochota.
kochowac se = kochać się; np. ón sa kochuje z nióm. Por. stsł. raskošĭ, czes. kochać, rozkoš, pol. kochać, podkochiwać się, roskosz, dłuż. koszyć, błr. kochać = całować.
kodz = kadź. Por. stsł. kadĭ, łac. cadus, lit. kodis.
kokosz; kuekosz = kura; stsł. kokošĭ, bułg. kokoška, pol. kokosz.
kokoszka = poprzeczna beleczka spajająca z sobą kozły pod szczytem w szopach, stodołach. Por. Zdanowicz: kokosze = ogrodzenie z desek na tratwie. Słowo zapewne nie jest identyczne z kokosz, kokoszka, lecz pochodzi od *kokŭtĭ, młr. kokotĭ, ros. kogotĭ, kokotok = pazur, (który chwyta, więc belki zachwyci i łączy, więc: *kokoczka, kokoszka).
kolej, koleju = rodzaj zielska, rosnącego między zbożem; np. tu wicy koleju niż owsa, niem. kohl (brassica), łać. colis, caulis, stniem. koli, choli.
koliszczák = kół, kołek, tłuczek do gniecenia kartofli. Por. stsł. kołŭ, pol. łuż. koł, czes. količek, ros. kołokŭ, kołyšekŭ.
kołocz = kołacz; stsł. kołačĭ czes. koláč, pol. łuž. kołacz.
kołowoz; to kołoważé = kolej, rowek, który koła wyrzynają. Por. nsł. srb. kolovoz.
kołowrot; kołwrot = kołowrót; kóko = kółko, kołowrót; np. na kókach przandóm biáłki lén. – stsł. koło, poł. kjéle, nsł. kolo, kolovrat, lit. kalwarats.
kołp, np. śpiéwa jak kołp t. j. pięknie; zob. kełp.
