nieznane Pobłockiemu); kraczāja = 1. kraczoch, brukowiec 2. wystawinoga. Por. stsł. krakŭ, nsł. koračaj, pol. krok, kraczać się, np. kraczając się chodzić, Knap.; kraczaj, Ps. fl., Bib. szar.; czes. kročej.
krak; krek = kruk, nb. krak u Pontana, Hilf., Cenowy, tylko krek u Pobłockiego; krakac = krakać. Por. stsł. krakati, pol. łuż. krakać, stsł. krukŭ, pol. kruk, stgierm. kraka, niem. krähe, niem. dyjal. kra, krag, krak, krêg, Fr.
kraka = klacz. Por. niem. kracke = stary koń, pol. pokraka.
krakuleca, zob. Karkuleca.
krangiel = kręgiel. Por. niem. kegel i pol. krąg, okrągły.
krapka = kawał mięsa. Por. lit. karpa = brodawka, młrus. koropavyj, koropavka, nsł. krapovica = żaba.
krasny = piękny, świeży; krasnię, krosnię = karzeł, karzełek, krasnoludek; krasniątko = karzełek. Por. stsł. krasa = piękność, lit. krosas = farba, łot. krāsa = piękność, pol. krasny, kraśnieć. – Prusaki wierzyli, iż pod drzewem bzowym ziemni jacyś mieszkają duchowie, ktorych oni kransymi ludźmi zowią, Stryjkowski.
kre, krej, krew = krew. Por. stsł. krŭvĭ, nsł. kri, połab. kraj = kry, stpol. kry Bogarodz., łuż. krej.
krechy = kruchy. Por. stsł. krŭha, krŭhŭkŭ, pol. kruchy, kruchki.
krechta = kruchta. Por. pol. czes. kruchta, łać. grupta, grec. krypte, niem. gruft.
kregac, krac = dostać. Por. niem. kriegen = dostać; np. uón kregáł = dostał, ja krą, nón kroł.
krepa = polewka; krepe = krupy. Por. stsł. krupa, lit. krupa, niem. graupe.
krecz, kreczka, krusza, kruszka = krówka, wyraz pieszczotliwy, widocznie skrócenie z: króweczka, krowuszka.
krekiew, krekwia = krukiew, kula. Por. niem. krücke, śrgn. krucke, łać. crux, crucis, łać. średn. crocia.
krépálc = rękawica bez palców, używana przy wybieraniu kartofli. Por. kryć – palce.
krépel = stolec tj. słupiki kilka stóp wysokie na końcach domu postawione na murłacie; krokiew. Por. niem. kräppel,
