krapfen = gebogene kralle, Weigand; nsł. krepêl = kawał drewna, srb. kerpele = łącznik między jarzmami wolemi.
kreplasty = kroplasty. Por. stsł. kroplja, pol. kropla, kroplasty, łuż. krjepa = duża kropla.
kreszec = kruszyć, stsł. krŭšiti, pol. kruszyć.
kreszka = gruszka. Por. stsł. krušĭka, grusza, pol. dyjal. kruszka, połab, greuswa, stprus. krausy, lit. krauszė.
krewc, krawc = krawiec. Por. stsł. kroiti, krajati, pol. krajać, krawiec, łuż. krawc.
kręceszk = trąba piaskowa; krzesełko dla dzieci zaczynających chodzić. Por. *krent, stsł. krątiti, pol. kręcić, kręty.
kręgownica = rurka żelazna; w kręgownicy tkwi luśnia Por. stsł. krągŭ, pol. krąg, okrągły.
kręgulec = jaskółka. Por. stsł. krągŭ, pol. krąg, krążec.
kro = 1. ikra (rybia); 2. ikra (nogi). Por. stsł. nsł. pol. młr. ikra (ryby), ros. ikro, lit. ikrai, pol. ros. ikra (nogi), stprus. iccroy, lit. ikras, co do i por. pol. gra = stsł. igra.
krocz = 1. ikrzak, 2. śledź. Por. stsł. pol. ikra, ikrzak.
krogulc = krogulec. Por. stsł. kraguj, srb. kraguljac, łuż. škraholc.
krowa, korwa, karwa, kruowa = krowa, zob. karwa.
krusza, kruszka = krówka, zob. krecza, kreczka.
kruszcz = kruszec, żelazo. Por. stsł. krušĭcĭ, pol. kruszec.
kruk = wolisko, stary wół, tęgi wół. Por. krecza, kruszka; krówsko.
kruz = garnek. Por. kruż, połab. kreuz, niem. dyjal. krus, kros Fr. śrgn. kruse, niem. krause, lit. krużas.
krzcec = chrzcić. Por. stsł. krŭstiti, pol. krzcić, chrzcić.
krzebiet; krzebt = grzbiet; krzebtowizna = polędwica; pol. dyjal. pochrzebcizna. Por. stsł. hrŭbĭtŭ, pol. chrzybiet, chrzypt, chrzebt, grzbiet, połab. grébiát.
krzekwa = krzykwa; mróz tęgi połączony z zawieruchą, zamiecią; np. taká krzekwa, że żál pse wenekac na dwór; w takóm krzekwe nie możesz ic w drogę. Dokąd myślisz w tak złą drogę, w taką krzykwę i zawieruchę? Opaliński.— Por. stsł. krikŭ, pol. krzyk, krzyczący np. niesprawiedliwość krzycząca; — znaczenie „mróz tęgi” dozwala jednak wywód od: iskra, skra, skrzyć, iskrzyk.
