z kamieniem dodanym dla ciężaru. — Płacze niewiasta, ale cię pląta do kutła miłości, zob. Linde pod wyr. kuteł; więc kuteł = sieć. — Por. niem. kuttel = 1. najgłębsze miejsce w wodzie; 2. najniższa część sieci Fr.
kur; kurk; kurok = kogut. Por. stsł. kurŭ, nsł. pol. młr. kur.
kurdebie = kartofel; kurdupel = człowiek mały, karzeł; dzieciak pękaty. Por. niem. korduppel, kurduppel, kurdupsel = mały, gruby człowiek; i pol. kordupel, kurdupel.
kurná gwiázda = jakaś gwiazda; pol. „kurki“ (gromada gwiazd), zob. kur.
kuropatka = kuropatwa; kuropłoch = letkiewicz. Por. stsł. kuropŭtina, młr. kuropatka, pol. kuropatwa, dyjal. kuropatka, w Pozn.: moja matka kuropatka rada dzieci bije; w innych gwarach: czerepatka; połab. czejrepotka.
kurp; kurpie = stary bót, stare bóty. W Poznańskim: szkurpie, szkurpska. Por. stprus. kurpe, lit. kurpė, łot. kurpe, nsł. krplje, pol. kurp.; kierpce, stąd niem. dyjal. kurp, Fr.
kurtje resp. kórtje = korki tj. pantofle, drewniaki; zob. korki; co do tj. = k, np. ledze slowienstji, od: człowiek słowieński, kaszebstji = kaszubscy, uón graje pitji = on gra piki.
kurzan; kurzanta = kurczę; kurzelc = hermafrodyta, obojej płci kura; *kurzelec. Por. stsł. kurę, pol. kur, kurczę.
kurzec = kurzyć; pokrywać się białą pianą, padać (o śniegu); np. morze se kurzy, kurzy sniegan = śnieg pada. Por. stsł. kuriti, pol. kurzyć, kurzyć się.
kuszyc; já kusze = kusić; kuszecel = kusiciel. Por. stsł. kusiti, iskušati, pol. kusić, pokusa.
krusznonc = pocałować; np. kuszni mnie = pocałuj mnie. Por. niem. kuss, küssen = całować.
kuszczew = warzeszka, warząchew, łyżka kuchenna. Por. pol. kosztować w znaczeniu: próbować, smakować jadło warzeszką, czy już dobre; niem. kosten.
kuta = komar. Por. niem. dyjal. kottmücke = komar, Fr.
kutorzec se = bawić się, igrać. Por. niem. kittern, kitern, kütern; np. kinder kitern an spielsachen, Fr.
kuzdrac se = guzdrać się. Por. niem. klunzern pod wyr. kasz. kluzdra.
kuzeb zob. kaszeba.
