łonami charne ze stodołe przenoszóm. Por. stsł. łono, pol. łono, łuż. łono = naręcze; dłuż. lono = łono, naręcze, błrus. łonia = naręcze.
łopienié = łopian. Por. nsł. lopuh, pol. łopucha, łać. lappa.
łowitwa = rybie łowy. Por. stsł. łovŭ, łovitva, pol. łowić.
łoża = odpoczynek, legowisko. Por. stsł. lêgati, ležati, pol. leżeć, łoże.
łysk = łysek, wół z łysiną, z białym czołem; łyska = łyska, krowa z białym czołem. Por. stsł. lĭštati sê, nsł. lesk, leskati se, pol. lsknąć się, łysk, łyskać się, dyjal. łyskawica, młr. łyskawka, błrus. łosk.
łyskawica = błyskawica; łyska se = błyska się; łyszcze se = błyska się. Por. stsł. lĭštati sę, nsł. lesk, leskati se, pol. lsknąć się, łysk, łyskać się, dyjal. łyskawica, młr. łyskawka, błrus. łosk.
łuka = łąka (Sfornygac w pow. chojnickim). Por. stsł. łąka, łuż. łuka, dłuż. luka, lit. lanka.
łżekwiat; Cenowa, Hilferding: użekwiat = kwiecień. Por. stpol. łżykwiat, stsł. łŭgati, łŭžą, pol. łgać, łżę – i kwiat, stsł. cvĭtŭ, cvêtŭ.
łżel = kłamca. Por. stsł. łŭgati, pol. łgać, łżę.
łża = kłamstwo; zob. łeż
ma = my dwaj; naju, nama (nam), naju, ma, nama, naju; ma jesma; ma dojema. Por. stpol. naju, nama. Ciężar także domowy społeczny nama, Kochan.
mac, macer, dopeł. macerze; matka = matka; macecha = macocha. Por. stsł. mati, matere, matica; – maszteha = macocha; pol. mać; np. psiá mać; macica, macocha, połab. motaj, łuż. mać, młr. maty.
makłac, maklac = macać; já maklaję. Por. czes. makati, macati, młr. macaty, błr. macać, łuż. masać, pol. macać, dyjal. makać, np. w Poznańskim: nie makej wciuż, obmakiwać.
makowiczka = biedrunka. Por. stsł. makŭ, czes. makowice, pol. mak.
máłknonc zob. mołknonc.
małosc; od małosce je u mnie = od dziecka jest u mnie. Por. stsł. małŭ, pol. mały, połab. mole.
mance, dopeł. manc = 1. sieci na śledzie; 2. łowienie mancami. Por. niem. dyjal. manze, heringsmanze, Fr.
