Ta strona została uwierzytelniona.
Szkaradny potwór znikł, a młoda osoba anielskiej piękności stała wśród dworzan. Twarz jej była niby lilje i róże, oczy błękitne, a złote włosy spadały w bujnych falach na śnieżne ramiona.
Strona:Aleksander Dumas - Historja Dziadka do Orzechów.djvu/130
