Strona:Aleksander Kuprin - Jama T. 1.djvu/53

na tem przypuszczeniem Mańka. — Po dwa ruble butelka. Jeżeli jednak jesteś taki skąpy, to kup sobie piwa. Czy dobrze?
 — Piwa mogę kupić.
 — A dla mnie lemoniady i kilka pomarańcz. Dobrze?
 — Butelkę lemoniady owszem, ale pomarańcz ci nie kupię. Później może uraczę cię nawet szampanem; wszystko zależnem jest od ciebie o ile się odpowiednio będziesz starała.
 — To ja w takim razie każę tu przynieść cztery butelki piwa i dwie butelki lemoniady? Czy dobrze? A dla siebie każę przynieść tabliczkę czekolady. Czy dobrze?
 — Dwie butelki piwa, butelkę lemoniady i nic a nic więcej. Nie lubię, kiedy się ze mną targują. Sam zarządzam, gdy zajdzie tego potrzeba.
 — A czy mogę zaprosić przyjaciółkę?
 — Nie, bardzo proszę bez żadnych przyjaciółek.
 Mańka wychodzi na korytarz i dźwięcznym głosem woła:
 — Gosposiu! dwie butelki piwa a dla mnie butelkę lemoniady.
 Po chwili przyszedł Szymon i począł szybko odkorkowywać butelki. Wnet weszła też i gospodyni, Zosia.
 — O, jak się tu państwo wygodnie urządzili. Winszuję państwu młodym.
 — Tatusiu, poczęstuj piwem naszą gosposię; niech się pani napije.
 — Ha, w takim razie piję za pańskie zdrowie. Ależ ja już widziałam gdzieś pana.
 Niemiec pił piwo powoli, oblizując wąsy i niecierpliwie oczekując chwili, w której gospodyni wyjdzie z pokoju. Ona jednak, postawiwszy