Strona:Anafielas T. 1.djvu/65

Ta strona została uwierzytelniona.
47




Krumine dziécię w głębią puszcz oddała
Prostéj kobiecie, żeby ukrytego
Perkun nie dójrzał w nieznanym zakącie,
W prostéj, ubogiéj niewolnika Numie[1].
Tam ssąc pierś czarną, w chłodzie i ubóstwie,
Szmatą okryty, syn Mildy Bogini
Z dzieciństwa wyssał bogactwa pogardę

  1. Chata