naleść go u pewnego handlarza przy bulwarze Montparnasse, który rozkłada poza zakurzonemi szybami swego sklepiku ordery lilji burbońskiej, medale ze św. Heleny i dekoracje lipcowe, nie wiedząc że daje w ten sposób ludziom współczesnym pełną melancholji lekcję rezygnacji. Rękopis ten ogłoszony został w roku 1893 przezemnie pod tytułem „Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką“ i do niego odsyłam czytelnika, ręcząc że znajdzie w nim więcej nowości, niż w niejednej starej księdze. Ale tutaj nie idzie mi wcale o tę rzecz.
Jakób Rożenek nie poprzestał na zaznajomieniu świata z czynami i poglądami swego mistrza w opowieści skomponowanej jak romans. Zebrał on także dużo mów i rozmów księdza Hieronima Coignarda, nie mogących znaleść miejsca w pamiętniku (tak nazwaćby należało właściwie rzecz p. t. Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką) i powstała stąd mała książeczka, która wraz z innymi papierami dostała się w moje ręce.
Publikuję ją obecnie pod tytułem: „Poglądy Księdza Hieronima Coignarda“. Ochotne przyjęcie przez publiczność pierwszej pracy Jakóba Rozenka dodało mi odwagi do puszczenia w obieg tych djalogów, które odzwierciadlają
Strona:Anatol France - Poglądy ks. Hieonima Coignarda.djvu/14
Ta strona została przepisana.
