Strona:Anatole France - Gospoda pod Królową Gęsią Nóżką.djvu/20

czarki wina, za które nie zapłacił, nie chcąc — jak mówi — wykroczyć przeciw regule Ś-go Franciszka. Najgorsza jednak sprawa w tem, że ujrzawszy mnie w altanie w towarzystwie, zbliżył się do mnie, by mię nowej modlitwy nauczyć. Powiedzialam mu, że chwila nie sposobna ku temu; mimo to stawał się natrętnym, za co kulawy nożownik, będący ze mną, pociągnął go mocno za brodę. Wtedy brat Aniol rzucił się na nożownika; ten runął na ziemię wraz ze stołem i kuflami. Halasem zwabiony gospodarz widząc, że stół przewrócony, wino rozlane, a braciszek z nogą na głowie nożownika, wywija młynka zydlem i bije na prawo i na lewo, zaklął siarczyście i pobiegł przywołać strażników. Panie Ménétrier! Niech pan idzie zaraz wybawić braciszka z rąk straży; to człowiek święty i w tej sprawie nie tak bardzo jest winien.
 Mój ojciec zawsze rad był przysłużyć się Kasi, ale tym razem słowa jej odniosły skutek wręcz przeciwny, niż się spodziewała. Ojciec sucho jej odrzekł, że w jego oczach nic nie usprawiedliwia postępku kapucyna i, że życzy mu, by otrzymal zasłużoną pokutę o chlebie i wodzie w najczarruelszym lochu klasztoru, którego jest hańbą i wstydem.
 Mówiąc podniecał się: — To pijak, rozpustnik, któremu codziennie daję dobre wino i smaczne kąski, a on chodzi do karczmy umizgać się do rozwiązłych dziewcząt, przekładających towarzystwo wędrownego nożownika