Ta strona została uwierzytelniona.
| 849. | Tyś mi je pták na szkubani! (= nie masz nic, jakże ci co wziąć). |
| 850. | Tysiąc reńskich pieszo nie chodzi. |
| 851. | Trzymá jak mártwy w zębach. |
| 852. | Twardy, jak z g.... pyrlik. |
| 853. | Ubogimu dzieciątko, bogatemu cielątko. |
| 854. | Uczyń sprawiedliwie: Bogu, ludziom, sobie. |
| 855. | Uczony z nieba nie spadnie. |
| 856. | Uderz się piętami w rz.. (= śpiesz się). |
| 857. | U niego to jakby kamień do wody chynął (= nie wyda tajemnicy). |
| 858. | U niego ładnie, jak we świńskim chléwku. |
| 859. | Uniosłaby to stroka na ogonie. |
| 860. | Upiéc placek (= upaść w błoto) |
| 861. | Urągá sie kocieł garcu, a oba są czárni. |
| 862. | Utrzył mu nos (= nauczył go rozumu). |
| 863. | Utrzyj ty sobie nos! (= nie mędrkuj, bo temu nierozumiesz). |
| 864. | U wdowy chléb gotowy, a u dziewki próżne chléwki, a u wdowca jak u mrowca (= pełno dzieci). |
| 865. | Użyć świata, pokiel służą lata. |
| 866. | Wbił do niego, co wlazło. |
| 867. | Wbił mu klin do głowy. |
| 868. | W brzuch tłusty, w łeb pusty. |
| 869. | W czém go widać, w tém go pisać. |
| 870. | Wczora była niedzielinka, pendziałeczek nastáł, porachuj, porachuj, coś wczora przechlastáł (= przepił, przebalował). |
| 871. | W domu je pokój, jak je mąż głuchy, a żona ślepa. |
| 872. | Wdowa, ludzká pomowa. |
