Hierarchia rzymskiego kościoła, jak każda despotyczna organizacya, opiera się na wyćwiczonych specyalnie, bezwzględnych i ślepo posłusznych narzędziach. W państwie popieskiem narzędzia takie nazywały się zbirami, w carskiej Rosyi było niemi czynownictwo, w autokratycznych. Prusiech junkry i żołdacy. W kościele rzymskim takimi ślepo uległymi siepaczami, gotowymi na każde skinienie kościelnej władzy, zaprzysiężonymi do popełnienia każdej brodni, do wszczynania buntów politycznych i knowania przeciw rządom wolnym od rzymskiej kontroli, są księża, Jezuici i Rycerze Kolumba.
Aby każdy mógł własne zdanie o tem naszem twierdzeniu sobie wyrobić, podajemy w dosłownem brzmieniu trzy przysięgi, jakie księża, Jezuici i Rycerze Kolumba muszą złożyć przed objęciem godności kościelnej.
„Ja (imię i nazwisko), teraz w obecności Wszechmocnego Boga, błogosławionej Dziewicy Maryi, błogosławionego Michała Archanioła, błogosławionego św. Jana Chrzci-
