I pośli. Jasiek poseł do karcmy. Przýniós oscypków mnohenko, tóz to uracył karcmàrza, kacmàrke i muzýków. Ale sie to karcmàrzowi nie widziało, toz to straśnie pilnowàł, coby mu Mateja kacmàrki nie bośkał — haj.
Wojtek, ze był hłop piékny, widziàł sie jej, a kacmàrz sie go bał.
Muzýka zacýna grać. Mateja hypnon do tàńca, a kacmàrka za nim. Bockowała mu.
Tańcom, tańcom, a za tela towarzýsowie podkopali sie do kumory. Ale mek ze ściany od kumory podpadowàł, toz to było ik widno.
Mateja se tańcy, a kie widział wtorego bez spare, to im śpiewàł, jako majom robić — haj. A kacmàrz, ani kàcmàrka sie nie nazdali, zeby ik tak wywieść miał — haj.
Naprzód se zaśpiéwał tak:
Oj, tańcuj ze se, tańcuj,
Oj, kacmàrecka tłustà,
O, bo na jutro bedzie
Kumurecka pustà.
A kie kapelus bez spare doźry, to tak śpiewa:
Ej, shylàj ze se Józek,
Bo ci kałabuk widno;
Ej, jak kacmérz uwidzi,
Bedzie s nàmi biédno.
Zàś kie juz zabrali, co mieli, uciekali, to se im tak nakàzał:
