Strona:Anioł Stróż Chrześcianina Katolika.djvu/211

znaczył na mojego nieodstępnego niebieskiego Stróża, Opiekuna, Przewodnika i Doradzcę; najserdeczniejszy i najwierniejszy przyjacielu duszy mojéj, który mnie chronisz od wszelkiéj szkody, który mnie pocieszasz w smutkach, pokrzepiasz, gdy na duchu upadam, od grzechu odwodzisz, do cnoty nakłaniasz, niegodne modlitwy moje przed Bogiem zanosisz i bezustannie wstawiasz się za mną, coraz nowe wypraszając mi łaski: składam Ci najpokorniejsze dzięki za wszystko to; a błagam Cię, abyś mi i nadal straży, opieki, obrony i natchnień Twoich nie odmawiał. Przedewszystkiém zaś błagam Cię, abyś odemnie wszelkie okazye do grzechu oddalał; w chwilach pokusy mnie wspierał, i wyjednał mi u Boga łaskę słuchania zawsze natchnień Twoich; nakoniec proszę Cię abyś duszę ratował w chwili śmierci mojéj, i nie