Pod któym z nagła na ziemię upada,
Sobą nie włada.
Żeby wstał prędko, kaci nalegają,
Naśmiewając się, nogą popychają;
Żaden w upadku Zbawcy nie ratuje,
Ani folguje.
V. Wielbimy Cię, Panie, i błogosławimy Tobie,
R. Żeś przez święty krzyż Twój świat odkupić raczył.
Ta stacya wyraża, jak ciężko upadł pod krzyżem Jezus, a to częścią dla wielkiego ciężaru krzyża, częścią dla okrutnéj katów zuchwałości, z których Go jedni łańcuchem za najśw. Jego szyję na tę lub owę szarpali stronę, inni świętokradzkiemi kopiąc nogami, do spieszniejszego przymuszali postępowania, do czego ich szatańska złość poduszczała. O straszne widowisko! Bóg wcielony pod niezbożnemi leży nogami! Któż się tu do żalu nie pobudzi i oraz nie odezwie, że się tu potém strzedz będzie grzechowego upadku, dla którego Jezus tak ciężko upada? (Rozmyślaj trochę.)
Chrystus krzyża św. laską, to jest mocą Swéj przez krzyż wysługi zdroje łez wyprowadził z twardych serc naszych.
