Strona:Anioł Stróż Chrześcianina Katolika.djvu/468

miać moje namiętności i wstrzymywać moje skłonności. Wzmocnij duszę moję aby dla miłości Twojéj największe znosiła trudy i przykrości; żeby się zrzekła, co jest przyjemnego, skoro jest niesłuszne. Daj mi żywą wiarę i nadzieję nie chwiejącą się. Umysł mój niech się nie przywięzuje do rzeczy przemijających. Niech umiarkowanie moją będzie cnotą, i z umiarkowaniem niech ziemskich rzeczy używam. Serce moje niech się odzwyczai od wszelkiéj miękkości i rozkoszy; przestawanie na wszystkiém niech będzie mojém usiłowaniem. Dalekie niech będą odemnie: porozumienie, chytrość i przebiegłe pochlebstwo, zakamieniałość, skąpstwo, zazdrość, gniew i zemsta. Powolność niech mi będzie właściwą. Ustąpię, gdzie będę powinien(winna), wybaczę, gdzie będę mógł(a); dobrém za złe oddam; moją chęcią będzie, podług prawdy postępować i przyjaciela zbrodni chronić się i unikać. Serce moje