Ten pokarm jedyny *
Łaski twe, byśmy jego *
Godnie używali, *
I ciebie, Boga swego, *
Tém więcéj kochali.
Do ciebie odwieczny Panie! *
Pokornie wołamy! *
Patrz na serc naszych wylanie, *
Do ciebie wzdychamy. *
Użycz nam Ojcze, pociechy, *
I odpuść nam nasze grzechy. *
Ciebie z ufnością błagamy, *
Zmiłuj się Boże, nad nami! *
O zmiłuj się, nad nami zmiłuj się.
Myśmy w naszem obłąkaniu *
Od ciebie stronili, *
I wbrew twemu przykazaniu *
Przewrotnie czynili; *
Lecz z żalem grzech nasz uznajem, *
Tobie się odtąd oddajem; *
Boże litościw bez miary, *
Przyjmij serc naszych ofiary! *
Serc ofiary! Serc naszych ofiary!
Z pokorą upadamy *
Przed tobą, o Boże! *
Niech nas, gdy ci śpiewamy, *
Twa łaska wspomoże! *
Przyjmij od nas łaskawie, *
Podczas tej ofiary *
Złożone ku twej sławie *
Wraz z nią w pieniach dary.
Dniem przed swą śmiercią srogą * Syn Boży jedyny, * Chrystus, chcąc zgładzić drogą *
