Sługę swego kiedy w stałą *
Wziął opiekę są wspaniałą, *
Izraela, miłosierny, *
Bóg w przymierzach swoich wierny.
Które z naszymi przodkami, *
Abrahama potomkami, *
Uczynił i zawarł stałe *
I na wieki wiecznie trwałe.
Chwała Ojcu i Synowi *
Świętemu także Duchowi, *
Niech będzie zawsze stateczna, *
Teraz i na wieki wieczna.
Alma Redemptoris,
od pierwszéj niedz. Adwentu aż do Gromnic.
Panno Maryo, Matko wsławiona
Panna[1] naszego, bądź pozdrowiona;
Ty przewodniczką jesteś do nieba,
Dokąd nam ludziom dążyć potrzeba.
O gwiazdo morska, Panno nad Panny,
By Syn Twój przez Cię był ubłagany,
Gdy na téj ziemi, na téj nizkości
Lud grzeszny wstaje z swych nieprawości.
Za Gabryela Ty zwiastowaniem
Stałaś się Panno godnem mieszkaniem
Syna i Stwórcy dziwnym sposobem,
O Panno święta, bądź nam przed Bogiem:
Naszą obroną i pośredniczką,
W czasie utrapień Orędowniczką;
A my zaś Ciebie, Matko litości,
Wychwalać będziem na téj nizkości.
- ↑
Błąd w druku; powinno być – Pana.
