Podnieś rękę, Boże Dziecię! * Błogosław krainę miłą, * W dobrych radach, w dobrym bycie * Wspieraj jej siłę swą siłą, * Dom nasz i majętność całą, * I Twoje wioski z miastami! * A Słowo Ciałem się stało * I mieszkało między nami. Amen.
Jezu Chryste Panie miły, *
Baranku bardzo cierpliwy: *
Wzniósłeś na krzyż ręce swoje *
Za niesprawiedliwość moję.
Płacz go, człowiecze mizerny, *
Patrząc jak jest miłosierny: *
Jezus na krzyżu umiera, *
Słońce jasność swą zawiera.
Pan wyrzekł ostanie słowa, *
Zwisła mu z ramienia głowa; *
Matka pod nim frasobliwa, *
Stoi prawie ledwo żywa.
Zasłona się popadała, *
Ziemia się rwie, ryczy skała; *
Setnik woła: Syn to Boży! *
Tłuszcza wierząc, sobą trwoży.
Na koniec mu bok przebito, *
Krew płynie z wodą obfito; *
My się dziś zalejmy łzami, *
Jezu! zmiłuj się nad nami.
Wisi na krzyżu, etc. (patrz na końcu Gorzk. żale str. 384.)
