A gdy niec z niego wymódz nie możono, *
Z mostu go w wodzie w nocy utopiono; *
Lecz kędy święte ciało zostawało, *
Jasnych się pięć gwiazd nad miém pokazało.
Które Prażanie gdy z wody dobyli, *
Z wielkim tryumfem w katedrze złożyli, *
Gdzie co dzień, Boże, zdobisz go cudami, *
A święty Patron wstawia się za nami.
Abyśmy jego cnót naśladowali, *
I obmówisk się ludzkich wystrzegali; *
Pomnóż w nas wiarę i nadzieję w ciebie, *
Niech cię na wieki wychwalamy w niebie. Amen.
PIEŚŃ
o św. Stanisławie Kostce.
Aniele ziemski bez winy, *
Ozdobo naszéj krainy! *
Wejrzyj z niebios dziś łaskawie *
Na nas, święty Stanisławie!
Przyjm nasze modły, ofiary, *
Zléj na nas niebieskie dary, *
Wesprzyj nas w każdéj potrzebie, *
Gdy głos nasz wzniesiem do ciebie.
Gdy niewinni przed ołtarze *
Twe upadną na swe twarze, *
Niech szatańskiéj strzały złości *
Nie zranią ich niewinności.
Gdy my grzeszni zawołamy, * Niech pomocy twéj doznamy; * Uproś, jakich łask
