Antoni Abraham urodził się dnia 19 grudnia 1869 r. w osadzie Zdrada, należącej do wsi parafjalnej Mechowy, w powiecie morskim (dawniej puckim), jako syn wieśniaka bezrolnego, komornika Jana Abrahama oraz Franciszki z domu Czapówny (Czap). Ochrzczono go w kościele mechowskim, dnia 22 grudnia tegoż roku.[1]
Wychowywał się w domu, już od najmłodszych lat pomagając rodzicom w zajęciach gospodarskich. Uczęszczał do jednoklasowej szkoły pruskiej w Mechowie, oddalonej 2,8 km od Zdrady. Wychowywany w czystej atmosferze szczerego patrjotyzmu, jaki panował w skromnej izdebce ubogiego robotnika rolnego i wśród okolicznych Kaszubów, mały Antoś wcześnie karmił się chlebem miłości ojczyzny.
Najpierw matka uczyła go czytać na książce do nabożeństwa; śpiewała mu też polskie pieśni nabożne. Wspomina później o tych pieśniach swojej „kochanej matki”, a zwłaszcza o jednej, zaczynającej się rzewnem wołaniem: „Ach, mój Jezu,
- ↑ Tekst metryki urodzenia i chrztu Antoniego Abrahama, wydany przez ks. prob. Bączkowskiego, jest następujący:
Anton, ehelicher Sohn der Einlieger Johann und Franciska, geb. Czap — Abraham, schon Eheleute, ist in Zdrada den 19 neunzehnten Dezember 1800 neun und sechszig geboren und den 22-ten ejsd. getauft.
Mechau, den 23-ten August 1896.
(—) Bączkowski
PfarrerSigillum
Ecclesiae
Mechoviensis
